Veel mensen denken dat in de 60-er jaren iedereen er uit zag als een hippie, maar niets is minder waar. De tieners uit die tijd zagen er juist behoorlijk netjes uit en gingen als kleine dametjes en heertjes gekleed naar school. Mijn broer die in die tijd wel een hippie neiging had, die ging in lammycoat en gehuld in veel kralen en lange haren naar de middelbare school, maar hij was beslist één van de weinigen.
Ik weet nog goed hoe ik er uit zag als kleuter: mooie jurkjes, keurige lakschoentjes, witte sokjes en nette jasjes. Ook de jongens in toen mijn kleuterklasje zagen er uit als oude mannetjes, compleet met stropdasjes en vestjes en dat bovenop een kort broekje en natuurlijk van die afgrijselijk sandalen met sokken erin. Nederlandse mannen schijnen heden ten dagen nog steeds de enige mansoort te zijn die dat doet, dus het is wel hardnekkig de mode uit die tijd.
Flower power in jaren 60
Ons huis in Amsterdam had wel onmiskenbare flower power elementen. Niet van mijn ouders, maar van de vorige bewoners. De muren van de zolder waren geschilderd in de meest fantastische kleuren en wij waren flabbergasted. Het was 1967, ik was vijf en hippies daar had ik nog nooit van gehoord.
Alle muren werden dan ook weer keurig gewit, tot mijn grote spijt. De kamer van mijn grote broer was vanaf dat moment verboden terrein, al ging ik er natuurlijk wel stiekem heen wanneer hij op school zat. Het rook er altijd vreemd, kruidachtig en vooral een beetje beschimmeld. Het bleek om Patchoeli te gaan, de geur waaraan de hippies elkaar herkenden. Zelf vond ik amber beter ruiken, maar heb ook jaren rond gelopen, gehuld in Patchoeli wolken en Indiase jurkjes met spiegeltjes, daar was ik totaal verliefd op.
Maar vooral ook wilde ik indruk maken op mijn broer, maar die zag mij als klein ADHD zusje natuurlijk vooral niet staan. Toen ik me later, maar eigenlijk ook veel te snel, op de middelbare school meldde, zag hij me nog steeds niet. Hij stond bij de achterzijde, bij de rokers, ik bij de brugpiepers aan de voorkant. Maar ik deed VWO, hij haalde MAVO ternauwernood. Ik had hem al ruimschoots ingehaald. Maar dat is een besef dat pas veel later tot me doordrong.
Jaren 60 tijdperk van ontwaken
Toch hebben de jaren 60 onmiskenbaar een stempel gedrukt op alle mensen die die tijd hebben meegemaakt. Het was het tijdperk van Aquarius, de meest vrijheidslievende en artistieke van alle sterrenbeelden (hé en toevallig ook het mijne) en een soort van lentegevoel heerste in de samenleving.
Na de bom op Hiroshima, werd de inmenging van Amerika, later in Vietnam, niet op prijs gesteld. Alles zou anders worden, weg met de regeltjes van de bekrompen burgerlijke mentaliteit, tijd voor individuele wensen en ontplooiing én gelijke kansen. En natuurlijke leuke jurken. India gewaden, kleurrijke jurken, sjaaltjes in haren en ronde brilletjes a la John Lennon. “Peace man” en ‘ ban de bom” waren de tekens van de kleding en accessoires van de jaren 60.
En keigoeie muziek. De stones als meest bekende. Maar luister maar eens naar de muziek van Tour of Duty en dan bedoel ik NIET COD, dat stomme verslavende schiet spel nowadays. Nee jaren 60 movement is best actueel als je het goed bekijkt. Kijk naar Gaza, naar Syrië en kijk wat er gebeurt met de IS. Ik voorzie een revival van de jaren 60, niet alleen op modegebied dus. En wel heel snel.
